Όταν είδα ανθρώπους να κλαίνε, να λυγίζουν όταν έβλεπαν τα παιδιά τους να πεινάνε,
Όταν είδα γέροντες και γερόντισσες να πεινάνε,
Όταν είδα από κοντά πως είναι να μην έχεις ρεύμα,
Όταν πέθαινε κόσμος από τα μαγκάλια,
Όταν είδα κόσμο να μην μπορεί να πάει στο γιατρό,
Όταν καθημερινά υπήρχαν αυτοκτονίες,
Όταν μάθαινα για νέα παιδιά να φεύγουν στο εξωτερικό για δουλειά,
Όταν έβλεπα επιστήμονες να φεύγουν από την Ελλάδα,
Από τότε φωνάζω ΟΧΙ
Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό
ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΙ να συνεχιστεί αυτό
Δεν χάνω λοιπόν την ψυχραιμία μου τώρα
Δεν κατανόησα όσους πήγαν στα ΑΤΜ,
Οσους άδειασαν τα ράφια στα σούπερ μάρκετ
Δεν τους κρίνω.. Δική τους η απόφαση.
Εγώ την δική μου την έχω πάρει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου