ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΝΑΟΥΣΑΣ

Όλοι γωρίζουμε ότι η συνεχής υποβάθμιση του Νοσοκομείου Νάουσας είναι αποτέλεσματης πολιτικής των μνημονίωνκαι των εντολών της Τρόικα, που με ευλάβεια υλοποιούν οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών στην Ελλάδα.

Θα ήταν αφελές να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να σωθεί κατ' εξαίρεση το Νοσοκομείο μας, όταν το πρόγραμμα ''εξυγίανσης'' για την υγεία αναφέρει ότι, από τα 150 Νοσοκομεία που υπάρχουν σήμερα, θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους μόνο τα 83. Τα υπόλοιπαθα κλείσουν εώς το 2015. Βέβαια και αυτά που θα μείνουν θαλειτουργούν με ιδιωτικά κριτήρια. Πράγμα που σημαίνει στην πράξη αν έχεις λεφτά ζεις, αν όχι πεθαίνεις.

Οι τάχα ''μεταρρυθμίσεις'' για την υγεία, όπως και την παιδεία, την ανεργία, τους όρους εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας και κοινωνικών αγαθών είναι μέτρα που παίρνονται από την τάξη των εξουσιαστών μας ενάντια στην τάξη των εργαζομένων.

Σε εξέλιξη βρίσκεται η επίθεση των ιμπεριαλιστών αλλά και των ντόπιων τραπεζιτών, εφοπλιστών, βιομηχάνων ενάντια στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους μετανάστες, τη νεολαία.

Εδώ μπαίνει το κύριο ερώτημα, με αφορμή και το συλλαλλητήριο για τη σωτηρία του Νοσοκομείου μας: Πώς μπορούμε να τους σταματήσουμε, πως αγωνιζόμαστε; Αν κάνουμε μία μικρή αναδρομή στους μαχητικούς αγώνες που έδωσε το εργατικό κίνημα την τριετία 2010-2013 θα δούμε τρεις βασικές αδυναμίες: Πρώτη  είναι η απουσία του πολιτικού πλαισίου πάλης .Όσο βρισκόμαστε μέσα στην Ε.Ε. και στο Ευρώ, όσο συνεχίζεται η κλοπή του κοινωνικού πλούτου, όσο δεν τίθεται θέμα διαγραφής του ''χρέους'', όσο τα μνημόνια θα καθορίζουν την οικονομική και πολιτική σκλαβιά μας, κανένα Νοσοκομείο δεν πρόκειται να σωθεί! Η διάσωση του Νοσοκομείου Νάουσας, όπως και κάθε Νοσοκομείου, θα είναι αποτέλεσμα της ρήξης και της ανατροπής αυτού του πολιτικού οικοδομήματος που μας καταδυναστεύει.

Η δεύτερη αδυναμία είναι το πως οργανώνονται οι αγώνες και από ποιούς. Γραφειοκρατικοί θεσμοί, ξεκινώντας από τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και φτάνοντας ως την πόλη μας, λειτουργούν πάνω από την κοινωνία, αφήνοντας αυτήν απ' έξω και σε ρόλο χειροκροτητή. Ποιό περιθώριο συμμετοχής π.χ. δώθηκε στην ''επιτροπή αγώνα'' όλων των συμπολιτών που σε προηγούμενη φάση έτρεξαν για να μαζευτούν οι χιλιάδες υπογραφές υπέρ της σωτηρίας του Νοσοκομείου μας;Πως να σωθεί το Νοσοκομείο Νάουσας από μια επιτροπή που συστάθηκε από τα πάνω, με εκπροσώπους που στήριξαν ή και στηρίζουν τον ''Καλλικράτη'', τα μνημόνια, την σημερινή κυβέρνηση, χωρίς λαϊκές συνελεύσεις και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.

Η Τρίτη αδυναμία είναι το είδος των αγώνων. Πιστεύουμε ότι όλοι και όλες πια κατανοούν το αδιέξοδο των 24ωρων και 48ωρων απεργιών και συγκεντρώσεων. Η κρατική καταστολή, ο υπονομευτικός ρόλος των διαφόρων ηγεσιών, η αγανάκτηση του κόσμου, έχουν οδηγήσει στο ιστορικό τέλος αυτών των μορφών αγώνα.

Στην ακόμη πιο άγρια επίθεση Τρόικας-Κυβέρνησης-Εργοδοσίας-Δικαιοσύνης-Μ.Μ.Ε. κ.λ.π. οι εργαζόμενοι, άνεργοι,ο λαός πρέπει να δημιουργήσουμε την καινούρια αλληλεγγύη μας, την καινούρια συμμαχία μας, τις καινούριες μορφές αγώνα. Με καταλήψεις και απεργία διαρκείας ώσπου να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική.

Αλλιώς, πιστεύει κανείς ότι με την συγκέντρωση για το Νοσοκομείο, παρά το πλήθος, τη διάθεση και την αγωνία των συνδημοτών μας, θα σωθεί αυτό από τις ξεπουλημένες γραφειοκρατίες και τους ''υπάκοους'' θεσμικούς φορείς; Εμείς θεωρούμε ότι μόνο κατευναστικά και αποπροσανατολιστικά μπορούν να λειτουργήσουν. Την Υγεία, όπως και κάθε κοινωνικό αγαθό, πρέπει να την πάρουμε στα χέρια μας, με αγώνες και όχι με λιτανείες!


ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΝΑΟΥΣΑΣ